Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Συγκοινωνούντα δοχεία, Αφρίν, Αιγαίο και ΑΟΖ Κύπρου

Η Τουρκία διατείνεται ότι διεξάγει επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατίας, χαρακτηρίζοντας το PYD τρομοκρατική οργάνωση
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Εδώ και 49 ημέρες συνεχίζεται η στρατιωτική επιχείρηση με το σουρεαλιστικό όνομα «Κλάδος ελαίας», που άρχισε η Τουρκία εναντίον της επαρχίας Αφρίν, όπου υπάρχει εδώ και έξι χρόνια το ομώνυμο καντόνι.
Στην επιχείρηση συμμετέχουν περίπου 25.000 Τούρκοι στρατιώτες, άρματα, τεθωρακισμένα, πυροβολικό, μηχανικό, επιθετικά ελικόπτερα, μη επανδρωμένα και μαχητικά αεροσκάφη F-16. Συμμετέχουν επίσης περίπου 20.000 μισθοφόροι του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού (ΕΣΣ), τρομοκράτες της Αλ Κάιντα και 1.700 τρομοκράτες του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους, σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα του Ρόιτερς.

Η Τουρκία έχει εισβάλει σε μια ξένη χώρα επικαλούμενη το άρθρο 51 του ΟΗΕ, το οποίο λέει: «Καμία διάταξη αυτού του Χάρτη δεν θα εμποδίζει το φυσικό δικαίωμα της ατομικής ή συλλογικής νόμιμης άμυνας σε περίπτωση που ένα μέλος των Ηνωμένων Εθνών δέχεται ένοπλη επίθεση ως τη στιγμή που το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πάρει τα αναγκαία μέτρα για να διατηρήσει τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια.
 Τα μέτρα που θα παίρνουν τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών κατά την άσκηση αυτού του δικαιώματος της νόμιμης άμυνας θα ανακοινώνονται αμέσως στο Συμβούλιο Ασφαλείας και σε καμία περίπτωση δεν θα θίγουν την εξουσία και την υποχρέωση που έχει το Συμβούλιο Ασφαλείας, σύμφωνα μ’ αυτόν τον Χάρτη, να αναλαμβάνει οποτεδήποτε τη δράση που κρίνει αναγκαία για τη διατήρηση ή για την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας».
Σημειώνεται ότι η Τουρκία δεν δέχτηκε καμία επίθεση από την Αφρίν και ότι ορισμένες επιθέσεις με ρουκέτες, που έγιναν λίγες μέρες πριν από την εισβολή, εναντίον κατοικημένων τόπων στους γειτονικούς με την Αφρίν νομούς Αντιόχειας και Κιλίς, καταγγέλθηκε από τους Κούρδους ότι ήταν προβοκάτσιες της ίδιας της Τουρκίας για να αποκτήσει «άλλοθι» για την εισβολή, η οποία αναμένεται να μετατραπεί σε κατοχή κατά τα πρότυπα της Κύπρου.
Ομως, πριν φτάσουμε στην επιχείρηση εισβολής έχει ενδιαφέρον να δούμε τι προηγήθηκε.

Καταρχάς, η επαρχία Αφρίν ήταν μια όαση προστασίας της ανθρώπινης ζωής, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ασφάλειας του κόσμου που ζούσε ή είχε καταφύγει εδώ, από την αγριότητα του πολέμου στη Συρία. Δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στην Αφρίν το Ι.Κ., η Αλ Κάιντα και ο ΕΣΣ, ενώ ο στρατός της Συρίας είχε αποσυρθεί για να υπερασπιστεί το Χαλέπι, τη Λατάκεια και τη Δαμασκό.
Τη διοίκηση της επαρχίας την είχαν αναλάβει τα στελέχη του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) και οι ίδιοι οι πολίτες, η πλειονότητα των οποίων είναι Κούρδοι, και την ασφάλεια οι Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Την υψηλή εποπτεία σε θέματα ασφάλειας και άμυνας είχε ο ρωσικός στρατός, ο οποίος διέθετε σταθμούς και σχετικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Αφρίν.
Σημειώνεται πως η Τουρκία διατείνεται ότι διεξάγει επιχειρήσεις εναντίον της τρομοκρατίας, χαρακτηρίζοντας το PYD τρομοκρατική οργάνωση. Τον Οκτώβριο του 2014 είχε καλέσει και φιλοξένησε στην Αγκυρα τον μέχρι πρότινος ηγέτη του, Σαλίχ Μουσλίμ, ο οποίος είχε στην τουρκική πρωτεύουσα ημιεπίσημες επαφές και συνομιλίες.

Πότε άλλαξαν όλα και πώς αποφάσισε η Τουρκία να εισβάλει στην Αφρίν;
Ολα άλλαξαν όταν ο Ερντογάν μετά την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 στις 24 Νοεμβρίου 2015 έστειλε την επιστολή συγγνώμης στον Πούτιν, στις 27 Ιουνίου 2016, για να ακολουθήσει η συνάντησή τους στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Αυγούστου του ιδίου έτους. Τους προηγούμενους μήνες η Ρωσία είχε επιβάλει σκληρά οικονομικά μέτρα σε όλους τους τομείς και όταν ο Πούτιν έκανε μια προχωρημένη αναφορά στο Κουρδικό ο «σουλτάνος» αναγκάστηκε να γονατίσει στον… τσάρο και έκτοτε η Ρωσία ασκεί υψηλή στρατηγική μέσα από την προσέγγιση με την Τουρκία, που έγινε με δικούς του όρους.

Οταν στις αρχές του έτους οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι συγκροτούν, εκπαιδεύουν και εξοπλίζουν έναν στρατό 30.000 ανδρών (SDF), ο οποίος θα προστατεύει τα σύνορα της ΒΑ Συρίας με το Ιράκ και την Τουρκία, τότε σήμανε συναγερμός στη Μόσχα, η οποία με τη σειρά της σε λίγες μέρες άναψε το πράσινο φως στην Αγκυρα για να εισβάλει στην Αφρίν, να κινηθεί στη συνέχεια εναντίον της Ιεράπολης/Μένπετζ, του Κομπάνι, της Ράκκας και του Καμισλί, για να εξουδετερώσει πλήρως τις «τρομοκρατικές» δυνάμεις του PYD και του YPG. Δηλαδή, να εισβάλει η Τουρκία στις περιοχές που θα έλεγχε ο υπό δημιουργία στρατός των SDF, που σημαίνει ότι στην ουσία θα συγκρουστεί με τις ΗΠΑ.

Οι δυνάμεις της Τουρκίας έχουν καταλάβει περίπου το 35% της επαρχίας και έχουν φτάσει στα περίχωρα της πρωτεύουσας Αφρίν, την οποία υπερασπίζονται και τμήματα της εθνοφυλακής του Ασαντ, ο οποίος ούτε καν ρωτήθηκε, όταν δόθηκε η άδεια στην Τουρκία να εισβάλει στη χώρα του.
Η θέση των αμυνομένων είναι δεινή. Αμύνονται με λιανοντούφεκα εναντίον ενός σαφώς υπέρτερου εχθρού, ο οποίος καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του.
Αν δεν εγκαταλείψουν οι περίπου 500.000 άμαχοι την πόλη, η άλωσή της θα διαρκέσει βδομάδες. Αν την εγκαταλείψουν, θα πέσει πιο εύκολα.
Και μετά θα ακολουθήσει η επιχείρηση εναντίον της Ιεράπολης/Μένπετζ, αν και φημολογείται ότι υπάρχει ενός είδους συμφωνία μεταξύ Τουρκίας - ΗΠΑ για τον από κοινού έλεγχο της πόλης.
Και εδώ είναι το κομβικό σημείο.
Αν με κάποιον τρόπο «τα βρουν» ΗΠΑ και Τουρκία, θα δούμε πώς θα αντιδράσει η Ρωσία.
Πάντως, όσο συνεχίζεται αυτή η διελκυστίνδα μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, με ενδιάμεσο την Τουρκία, αυτό επηρεάζει τη συμπεριφορά του Ερντογάν.
Οι λεονταρισμοί του στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και στο Αιγαίο σχετίζονται με τα παραπάνω. Γι’ αυτά θα μιλήσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.